છુટી ને આવ્યા જયારે કૈદખાના થી વતન આબિદ.
રડયા છે જોઈને પોતાનૂ ઉજડેલુ ચમન આબિદ.
રડી ને કૈદખાના મા કહ્યુ બાબા નૂ સર જોઈ.
કરી શકયો નહી તારી સકીના નુ જતન આબિદ.
વહાવી આંખ થી ખૂને જિગર યસરબ ની ગલીયો મા.
કરે છે રાત દી અશ-શામ ના જારી સુખન અબિદ.
લખ્યું'તુ સબ્ર નૂ પહેલુ ચરન અયયુબે દુનિયા મા.
કિતાબે સબ્ર નૂ લખ્યું તમે છેલ્લુ ચરન આબિદ.
સિતમ ની સાકળી હાથો મા બાંધી'તી સિતમગારે.
ન આપી શકયા બાબા ના જનાઝા ને કફન આબિદ.
મુસિબત એવી છે તારી કે જેને સાંભળીને *નવશાદ*
રડે આજ પણ તારા ઉપર બંને ભુવન અાબિદ.